คุณภาพสิ่งแวดล้อมไทยปี 67 ดีขึ้น ขยับขึ้นมาอยู่อันดับที่ 91 ของโลก แต่ยังห่างไกลจาก “การพัฒนาที่ยั่งยืน”
รศ.ดร.วิษณุ อรรถวานิช เผยคุณภาพสิ่งแวดล้อมไทยปี 2567 อยู่อันดับ 91 ของโลก ดีขึ้นจากปี 2565 แต่ยังห่างไกลจากคำว่า "การพัฒนาที่ยั่งยืน" เนื่องจากมิติเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อมยังขาดความสมดุลอยู่มาก
รศ.ดร.วิษณุ อรรถวานิช อาจารย์ประจำคณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ผู้เชี่ยวชาญงานวิจัยด้านการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและการเกษตร อัปเดตในเฟสบุคส่วนตัวเรื่อง ผลการจัดอันดับคุณภาพสิ่งแวดล้อมโลกล่าสุดปี 2567 ดังนี้
ผลการจัดอันดับคุณภาพสิ่งแวดล้อมโลกล่าสุดปี 2567 ประเทศไทยอยู่อันดับที่ 91 จาก 180 ประเทศ ดีขึ้นจากปี 2565 ที่หล่นไปอยู่อันดับที่ 108 แต่ยังไม่ดีกว่าปี 2563 ที่อยู่ในอันดับที่ 78 ของโลก ขณะที่ขนาดเศรษฐกิจของไทยวัดผ่าน GDP ใหญ่เป็นอันดับที่ 29 ของโลก สะท้อนว่าเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อมยังขาดความสมดุลกันอย่างมาก คุณภาพอากาศทรุดหนักจากอันดับ 93 มาที่ 139 ของโลก (PM2.5 อันดับ 151 ของโลก) น้ำเสียและการจัดการอันดับแย่ลงจากอันดับ 116 ของโลกไปอยู่ที่อันดับ 121 ของโลก ขณะที่การจัดการขยะ การอนุรักษ์ระบบนิเวศและบริการ และการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศดีขึ้น
ล่าสุด (5 มิ.ย. 65) ทาง Yale University และ Columbia University ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้ร่วมกันจัดอันดับสถานการณ์ด้านสิ่งแวดล้อมของ 180 ประเทศทั่วโลกในปี 2567 รวมถึงประเทศไทย ผลการจัดอันดับพบว่า คุณภาพสิ่งแวดล้อมโดยรวมปี 2567 อยู่อันดับที่ 91 จาก 180 ประเทศ ดีขึ้นจากปี 2565 ที่หล่นไปอยู่อันดับที่ 108 แต่ยังไม่ดีกว่าปี 2563 ที่อยู่ในอันดับที่ 78 ของโลก
ภาพ:จัดอันดับสถานการณ์ด้านสิ่งแวดล้อมของไทยในระดับนานาชาติปี 2567
โดยอันดับภาพรวมคุณภาพอากาศ (อนามัยสิ่งแวดล้อม) ปี 2567 ทรุดลงอย่างมากไปอยู่ที่ 139 ของโลก เมื่อเทียบกับปี 2565 ที่อยู่อันดับ 87 ของโลก มลพิษจากโอโซนบนภาคพื้นดินอันดับก็หล่นไปอยู่ที่ 108 ของโลก เมื่อเทียบกับปี 2565 และ 2563 ที่อยู่อันดับที่ 102 ของโลก อันดับด้านคาร์บอนมอนอกไซด์ (CO) ก็แย่ลงมาอยู่ที่ 160 ของโลก ขณะที่ไนโตรเจนไดออกไซด์ (NO2) อันดับดีขึ้นมาอยู่ที่ 103 ของโลกแต่ก็ยังต่ำกว่าค่าเฉลี่ยโลก และอันดับของซัลเฟอร์ไดออกไซด์ (SO2) และสารประกอบอินทรีย์ระเหยง่าย (VOC) ยังอยู่ท้ายตารางไม่เปลี่ยนแปลง (อันดับที่ 156 และ 154 ของโลก ตามลำดับ)
ด้านน้ำเสียและการจัดการอันดับก็หล่นไปอยู่ที่ 121 ของโลก เมื่อเทียบกับปี 2565 และ 2563 ที่อยู่อันดับที่ 115 และ 97 ของโลก ตามลำดับ เมื่อพิจารณาด้านการอนุรักษ์ระบบนิเวศและบริการของระบบนิเวศอันดับดีขึ้นจาก 129 ของโลกในปี 2565 ขยับขึ้นมาอยู่ที่อันดับ 82 ของโลก การสูญเสียพื้นที่ปกคลุมด้วยต้นไม้ก็มีอันดับดีขึ้นมาอยู่ที่ 90 ของโลกแต่ยังต่ำกว่าค่าเฉลี่ยโลก สำหรับดัชนีถิ่นอาศัยของชนิดพันธุ์อันดับก็แย่ลงจาก 128 ของโลกในปี 2565 มาอยู่ที่ 138 ของโลก และด้านสุขาภิบาลและน้ำดื่มอันดับแย่ลงจาก 63 ของโลกมาอยู่ที่ 100 ของโลก
ภาพ:จัดอันดับสถานการณ์ด้านสิ่งแวดล้อมของไทยในระดับนานาชาติปี 2567
ส่วนการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศอันดับดีขึ้นมากจาก 106 ของโลกมาอยู่ที่ 65 ของโลก และในด้านการเกษตรที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมอันดับโลกก็ดีขึ้นจาก 101 ของโลกมาอยู่ที่ 72 ของโลก ขณะที่ความเสี่ยงจากมลพิษจากสารกำจัดศัตรูพืชยังน่าเป็นห่วงอยู่อันดับ 134 ของโลก และท้ายสุด การทำประมงที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมอันดับดีขึ้นเล็กน้อยจาก 110 ในปี 2565 เป็นอันดับที่ 102 ในปี 2567
ภาพ:จัดอันดับสถานการณ์ด้านสิ่งแวดล้อมของไทยในระดับนานาชาติปี 2567
จากข้อมูลข้างต้น แม้ว่าประเทศไทยจะมีพัฒนาที่ดีขึ้น แต่ก็ยังห่างไกลจากคำว่า "การพัฒนาที่ยั่งยืน" เนื่องจากมิติเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อมยังขาดความสมดุลอยู่มาก ดังนั้น ถ้าต้องการบรรลุเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน (SDG Goals) ทุกภาคส่วนคงต้องให้ความสำคัญกับสิ่งแวดล้อมเพิ่มขึ้นอีกมากเมื่อเทียบกับความพยายามในปัจจุบัน ร่วมด้วยช่วยกันเพื่อลิ่งแวดล้อมที่ดีขึ้นและคุณภาพชีวิตคนไทยที่ดีขึ้นนะครับ
เอกสารอ้างอิง Environmental Performance Index. (2024)
https://epi.yale.edu/country/2024/THA
ที่มา/ภาพ: FB Witsanu Attavanich
ภาพต้นไม้: UNSPLASH
