Time Machine: [15 พฤษภาคม 1397] พระเจ้าเซจงมหาราช ผู้ประดิษฐ์อักษรฮันกึล เสด็จพระราชสมภพ
![Time Machine: [15 พฤษภาคม 1397] พระเจ้าเซจงมหาราช ผู้ประดิษฐ์อักษรฮันกึล เสด็จพระราชสมภพ](/static/web/166136/528007b5-4088-4592-a8c3-cb0c2230e015-600.webp "Time Machine: [15 พฤษภาคม 1397] พระเจ้าเซจงมหาราช ผู้ประดิษฐ์อักษรฮันกึล เสด็จพระราชสมภพ")
15 พฤษภาคม 1397 หรือวันนี้เมื่อ 627 ปีก่อน เป็นวันคล้ายวันเสด็จพระราชสมภพของ “พระเจ้าเซจงมหาราช” แห่งราชวงศ์โชซ็อน
Time Machine: [15 พฤษภาคม 1397] พระเจ้าเซจงมหาราช ผู้ประดิษฐ์อักษรฮันกึล เสด็จพระราชสมภพ
15 พฤษภาคม 1397 หรือวันนี้เมื่อ 627 ปีก่อน เป็นวันคล้ายวันเสด็จพระราชสมภพของ “พระเจ้าเซจงมหาราช” แห่งราชวงศ์โชซ็อน กษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในแผ่นดินคาบสมุทรเกาหลี มีพระปรีชาสามารถทั้ง “พระเดช” การรบพุ่ง การป้องกันประเทศ และ “พระคุณ” การส่งเสริมศิลปวิทยาการ การส่งเสริมวิทยาศาสตร์ รวมไปถึง ท่านเป็นผู้ประดิษฐ์ “อักษรฮันกึล” ให้แก่ผสกนิกรเกาหลีทุกหมู่เหล่าอีกด้วย
พระองค์ทรงเสียสละเพียงไหน
พระนามเดิมของท่านคือ อี โด เป็นพระราชบุตรองค์ที่ 3 ของพระเจ้าแทจงและพระนางว็อนกย็อง ที่จริง บัลลังก์โชซ็อนจะไม่มาถึงท่าน หากแต่พระราชบิดาเห็นว่า พระราชบุตรคนโตและคนรองกระด้างกระเดื่อง จึงได้ใช้ท่านเป็นตัวแทนในการค้ำอำนาจของตน โดยทำการราชาภิเษกขึ้นเป็นกษัตริย์นามว่า “เซจง” แต่ก็เพียงในนามเท่านั้น
พอสิ้นพระราชบิดา พระเจ้าเซจงได้นำพาประเทศไปในอีกทิศทางหนึ่ง ซึ่งสร้างความเจริญรุ่งเรืองแก่ราชวงศ์โชซ็อนอย่างมาก
ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของการเมืองการปกครอง ที่ท่านได้นำ “ระบอบขงจื่อใหม่” เข้ามาบริหารประเทศอย่างจริงจัง แทนที่จะเป็นเพียงอุดมการณ์และวิถีการดำเนินชีวิตของผู้คนเพียงอย่างเดียว ทำให้การจัดระบบราชการเป็นสัดส่วน ไม่มีการกระด้างกระเดื่อง
ในด้านการป้องกันประเทศและการทหาร ท่านได้ตีเอาพื้นที่เกาะซึชิมะ มาเป็นของโชซ็อนได้ นับเป็นชัยชนะเหนือญี่ปุ่นนาน ๆ ครั้ง
ในด้านวิทยาศาสตร์ ท่านได้ตั้ง “หอแห่งผู้แซ่ซ้อง” เพื่อเป็นสำนักงานวิจัยและพัฒนาวิทยาการใหม่ ๆ อาทิ การประดิษฐ์แท่นพิมพ์อักษรฮันจา หรือการประดิษฐ์เครื่องวัดปริมาณน้ำฝน
จงสฤษฎ์ดัง หวังวรหฤทัย
แต่ในด้านที่สำคัญที่สุด นั่นคือ การประดิษฐ์ “อักษรฮันกึล” ในปี 1446 เพื่อให้ผสกนิกรของท่านเข้าใจหนังสือ อ่านออกเขียนได้ เพราะตัวอักษรฮันจา หรือตัวอักษรจีนนั้น บรรดาชนชั้นสูงและชนชั้นกษัตริย์เท่านั้นจึงจะเข้าใจ
ตรงนี้ ถือเป็นคุณูประการอย่างมาก เพราะทำให้อัตราการรู้หนังสือเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ทั้งยังเป็นรัฐศิลป์ (Statecraft) ที่ท่านใช้ปกครองให้ผสกนิกรอยู่ใต้อาณัติของท่านแบบไม่ต้องใช้พระเดชใด ๆ
ประเด็นนี้ ถึงขนาดที่ภายหลัง ได้มีการยกสถานะของท่านให้เป็น “พระเจ้าเซจงมหาราช” ซึ่งเป็นหนึ่งในสามมหาราชของเกาหลี [พระเจ้าช็องโจแห่งโชซ็อนและพระเจ้าควังแกโทแห่งโคกูรยอ]
และในปัจจุบัน อนุสาวรีย์ของท่าน ที่ควังฮวามุน ปัจจุบันเป็นแลนด์มาร์คสำคัญของเกาหลีใต้เลยทีเดียว
แหล่งอ้างอิง
