กลุ่มนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยเพอร์ดู (Purdue University) ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้สร้างหุ่นยนต์ชื่อ Purdubik's Cube ที่สามารถแก้ปริศนาลูกบาศก์รูบิกขนาด 3x3x3 ได้ภายในเวลาเพียง 0.103 วินาที เร็วกว่าการกระพริบตาของมนุษย์ ซึ่งโดยเฉลี่ยใช้เวลาราว 200–300 มิลลิวินาที ถือเป็นการทำลายสถิติโลกครั้งล่าสุด และเร็วที่สุดเท่าที่เคยมีมา
ทีมงานนักศึกษา
ทีมผู้พัฒนา ได้แก่ แมทธิว พาโทรเฮย์ (Matthew Patrohay), จุนเป โอตะ (Junpei Ota), เอเดน เฮิร์ด (Aden Hurd) และอเล็กซ์ เบอร์ตา (Alex Berta) ทั้งหมดเป็นนักศึกษาจากสาขาวิศวกรรมไฟฟ้าและคอมพิวเตอร์ของ Elmore Family School มหาวิทยาลัยเพอร์ดู พวกเขาร่วมกันพัฒนาหุ่นยนต์ที่สามารถจดจำสี วิเคราะห์ตำแหน่ง และคำนวณอัลกอริธึมเพื่อแก้ปัญหาได้อย่างแม่นยำ โดยใช้อุปกรณ์ควบคุมการเคลื่อนไหวระดับอุตสาหกรรม
สรุปข่าว
แรงบันดาลใจของโครงการนี้เริ่มต้นเมื่อแมทธิวเห็นวิดีโอของนักศึกษาจาก MIT ที่เคยสร้างหุ่นยนต์แก้รูบิกได้ภายใน 380 มิลลิวินาทีในช่วงมัธยมปลาย และตั้งเป้าว่าจะสร้างของตัวเองให้เร็วกว่าให้ได้ จนในที่สุดเขาและเพื่อนร่วมทีมก็สามารถทำลายสถิติเดิมของมิตซูบิชิ อิเล็คทริค ที่เคยทำไว้ในปี 2024 ที่เวลา 0.305 วินาที
ศาสตราจารย์แน็ก-ซึง แพทริก ฮยอน (Nak-seung Patrick Hyun) ที่ปรึกษาของทีม กล่าวว่า “ความสำเร็จครั้งนี้ไม่ใช่เพียงการทำลายสถิติ แต่เป็นการผลักดันขอบเขตของเทคโนโลยีระบบอัตโนมัติ”
วิธีการทำงานของหุ่นยนต์เพอร์ดูส์ รูบิกส์ คิวบ์ (Purdubik's Cube)
กลไกการทำงานของหุ่นยนต์เริ่มจากแขนกล 6 ตัวที่ยึดลูกบาศก์จากทั้ง 6 ด้าน โดยแขนแต่ละตัวขับเคลื่อนด้วยมอเตอร์ความเร็วสูงระดับอุตสาหกรรมที่ควบคุมด้วยระบบแม่นยำ เพื่อหมุนหน้าของลูกบาศก์ได้อย่างรวดเร็วและถูกต้อง หุ่นยนต์จะใช้กล้องหรือเซ็นเซอร์ตรวจจับสีเพื่ออ่านสีของแต่ละด้าน แล้วแปลงข้อมูลเป็นโครงสร้างในซอฟต์แวร์เพื่อวิเคราะห์และสร้างอัลกอริธึมแก้ปริศนาที่มีประสิทธิภาพที่สุด โดยออกแบบให้ใช้จำนวนการหมุนและเวลาให้น้อยที่สุด จากนั้นใช้อุปกรณ์ควบคุมการเคลื่อนไหวระดับอุตสาหกรรมส่งคำสั่งไปยังมอเตอร์แต่ละตัวให้ทำงานอย่างซิงโครไนซ์ ทั้งหมดนี้ทำงานร่วมกันด้วยพลังและความแม่นยำสูงจนสามารถแก้ปริศนาได้เร็วกว่าการกระพริบตาของมนุษย์
สถิติโลกหุ่นยนต์แก้ลูกบาศก์รูบิก
ลำดับวิวัฒนาการของสถิติหุ่นยนต์แก้รูบิกเร็วที่สุดในโลก:
2009 – 1.064 วินาที โดย Peter Redmond (ไอร์แลนด์)
2011 – 5.270 วินาที โดย Mike Dobson และ David Gilday (สหราชอาณาจักร)
2016 – 0.637 วินาที โดย Albert Beer (เยอรมนี)
2018 – 0.38 วินาที โดย Ben Katz และ Jared Di Carlo (สหรัฐอเมริกา)
2024 – 0.305 วินาที โดยบริษัท มิตซูบิชิ อิเล็คทริค (ญี่ปุ่น)
2025 – 0.103 วินาที โดยทีมมหาวิทยาลัยเพอร์ดู (สหรัฐอเมริกา)
การพัฒนาในครั้งนี้ตอกย้ำศักยภาพของนักศึกษาและเทคโนโลยีสมัยใหม่ในการผลักดันขีดจำกัดของสิ่งที่เคยเป็นไปไม่ได้ให้กลายเป็นจริง
ที่มาข้อมูล : Purdubik's Cube, Purdue Engineering
ที่มารูปภาพ : Purdue Engineering
