สุขภาพจิตแย่! "แหม่ม สุริวิภา" โวยหมาในหมู่บ้านเห่ารบกวนเป็น 10 ปี จนต้องกินยานอนหลับ

"แหม่ม สุริวิภา" ขอไม่ทนหลังจากร้องเรียนเสียงสุนัขเห่ารบกวนนาน 10 ปี แต่กลับล้มเหลว

เรียกได้ว่าเริ่มจะหมดความอดทน "แหม่ม สุริวิภา" พิธีกรชื่อดัง หลังจากที่เจ้าตัวได้ออกมาโพสต์ข้อความประมาณว่า เหลืออดที่ทนมานานเกือบ 10 ปี กับเสียงสุนัขของบ้านหลังหนึ่งภายในหมู่บ้านที่ตนเองได้อาศัยอยู่ ซึ่งได้มีการแจ้งเรื่องไปทางเขตลาดพร้าวแล้ว แต่กลับไม่ได้ผลลัพธ์ไม่มีอะไรคืบหน้าเลย ล่าสุดทีมข่าวได้ติดต่อไปสอบถามเจ้าตัวเล่าว่า

สุขภาพจิตแย่! แหม่ม สุริวิภา โวยหมาในหมู่บ้านเห่ารบกวนเป็น 10 ปี จนต้องกินยานอนหลับ

"เมื่อวานไปโรงพักมา เพราะว่ามันเหมือนสุดท้ายของความอดทนแล้ว เลยรู้สึกว่าต้องไปสุดขีดตรงไหน เพื่อที่จะไม่เกิดปัญหาเหตุการณ์อื่นๆ ทั่วไปแบบในคอมเมนต์ ทุกคนเดือดร้อนเรื่องพวกนี้มาก พี่เดือดร้อนมา 5-6 ปี ที่นอนไม่ได้เลย ใช้ทุกวิธีตามระเบียบและขั้นตอน"

"เริ่มแจ้งที่ กทม. ก่อนอันดับแรก แล้วก็ไม่แจ้งในนามพี่ด้วย ถ้าแจ้งในนามพี่ทุกคนก็จะมองว่าใช่ซิ บ้านดารา ก็เลยให้ผู้ช่วยเป็นคนแจ้งเป็นเวลา 2 ปี แจ้งตลอด ด้วยระบบอำนาจที่ กทม.มี พี่ถือว่าล้มเหลว เพราะไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย พี่ผิดหวังมาก "

"ได้โทรไปหา ผอ.เขต เขาบอกไม่ต้องไปหาเองนะ พี่ขอไปคุยเองได้ไหม จะได้บอกพี่เดือดร้อนแค่ไหน ขอความอ้อนวอนขอความช่วยเหลือจากเขาได้เห็นใจบ้าง"

"ในระยะที่เขตจัดการมีน้องสุนัขหยุดเห่าแค่วันเดียว หลังจากนั้นปล่อยมาเหมือนเดิม เลยรู้สึกว่าระบบอำนาจที่เขตมีล้มเหลวผิดหวังมาก พี่ต้องทนทุกข์ต่อไป สุดท้ายจริงๆ สุขภาพจิตเริ่มแย่มาก พี่กินยานอนหลับ 3 เม็ด เพื่อที่จะแบบไม่ต้องหลอน พี่กลายเป็นคนบ้าที่ต้องลุกขึ้นมาอัดเทปน้องสุนัขเก็บไว้"

"เมื่อคืนผุดลุกผุดนั่ง ปกติเขาจะปล่อย 4 ทุ่มครึ่ง เมื่อวานพี่ไปโรงพักเขาปล่อยตอนเที่ยงคืน พี่รู้ว่าเขาได้รับข้อความแน่ๆ พี่ลงเพจ ไอจี หรือเซฟบุ๊ก เขาเล่น หรือไม่เล่นพี่ไม่รู้ แต่คนรอบข้างรู้ และแจ้งบอก ไม่งั้นเขาไม่ย้ายหมามาปล่อยเที่ยงคืน ปกติเขาจะปล่อย 4 ทุ่มครึ่ง ร่างกายพี่หลอนเลย ร่างกายพี่จะรอและ ตั้งแต่ 2 ทุ่ม จะปล่อยเมื่อไหร่ สังเกตว่าเขาปล่อยแค่ตอนกลางคืน ตอนกลางวันให้สุนัขนอนพัก เดาว่าน่าจะขังกรง"

"จริงๆ แล้วพี่ไม่ควรไปโรงพัก พี่ทนมา 6-7 ปีแล้ว คิดแม้กระทั้งจะขายบ้านไปอยู่ที่อื่น แต่คำตอบพวกเราคือเราจะต้องหนีอีกกี่ครั้ง ถ้าเราเจอเพื่อนบ้านแบบนี้"

เรียกได้ว่าสะสมมาหลายปี?

"พี่ไม่รู้ว่าคนอื่นว่าหนักไหม แต่สำหรับพี่มันกวนใจ กวนสุขภาพจิด ต้องการความสงบในยามวิกาล อยากขอแค่กลางวันปล่อยออกมาก็ได้ พี่รักสุนัขบ้านก็เลี้ยง คุณต้องรับมือด้วยอยู่ในเขตบ้านของคุณ แต่เสียงข้ามไปรบกวนบ้านอื่นหมายถึงอะไร หมายถึงมารยาทในสังคมที่ควรมีคำนึงถึงเรื่องนี้ไหม"

รอบๆ บริเวณแถวนั้นไม่มีใครแจ้งบ้างไหม?

"ทุกคนถามพี่ ตำรวจก็ถามพี่ พี่จะไปรู้ความเดือดร้อนบ้านอื่นไหม พี่จะต้องไปหาพวกไหม จะต้องรวมจำนวนกี่คนไปโรงพักถึงจะช่วยพี่ใช่ไหม เสียงเรียกร้องหนึ่งเสียงไม่มีคุณค่าพอเลยใช่ไหมถามกลับไปทุกหน่วยงาน ตอนนี้ไม่ได้หาคนเดือดร้อน พี่แค่เดือดร้อน"

หลังจากนี้จะทำยังไงต่อไป?

"พี่ได้แต่นั่งรอคอยว่าพี่ไปแจ้งความจะเกิดอะไรขึ้น แต่เมื่อคืนไม่เกิดอะไรขึ้น เมื่อคืนเป็นคืนแรกหลังจากไปแจ้งความ ถึงกับต้องกินยานอนหลับเพิ่มจำนวน เพราะเครียดมาก เครียดว่าเขาจะทำให้พี่ได้ไหม"

เคยพูดคุยกับเจ้าของสุนัขไหม?

"ถ้าพี่จะคุยตะโกนหากันก็ได้ แต่นั้นคือการเผชิญหน้ากันต่างคนต่างโมโหอะไรจะเกิดขึ้น เพราะได้คำตอบที่เขาตอบมา สุนัขเขาไม่ได้เห่า ไม่ได้ยินเสียงอะไร แสดงว่าพี่เป็นบ้าคนเดียว พี่กำลังจะเปลี่ยนทุกอย่างในบ้าน กระจก ซึ่งใช่ไหม กับสุนัขตัวหนึ่งต้องลงทุนกี่แสนเปลี่ยนกระจกในบ้าน หรือต้องขายบ้านเพื่อไปเจออย่างอื่นเพื่อจะแก้ปัญหาอื่นอีกกี่ครั้ง"

สะสมมานานแล้ว?

"ถึงขีดสุดของพี่แล้ว พี่ไม่ใช่เป็นคนไม่มีความอดทน ผ่านมาตั้งเยอะ หมายถึงสุขภาพจิตเรากำลังแย่"

ได้อ่านคอมเมนต์บ้างไหม?

"เข้าไปอ่านทุกคอมเมนต์ เป็นบวกหมดเลยดีๆ ทั้งนั้น เพราะทำมาเกือบทั้งหมดแล้ว"

หลังจากนี้จะยังไงต่อไป?

"ต้องรอเท่านั้น พี่ไม่ได้ต้องการเอาให้เอาสุนัขไปที่อื่น พี่ต้องการให้ปล่อยสุนัขตอนกลางวัน แล้วกลางคืนอยู่ในกรงนอนดีกว่าไหม พี่เป็นโรคจิตถึงขั้นต้องแอบดูว่าเขาปล่อยสุนัขมาหรือยัง จะรบกวนไหม เขาอาจจะมองว่าเมื่อไหร่ปิดไฟ จะปล่อยสุนัข พี่คิดถึงขนาดนั้น"

ส่วนตัวมีเรื่องขัดแย้งกันมาก่อนไหน?

"ไม่รู้จักกัน อยู่คนละโลกเลยมีถนนขั้นกลาง เราไม่เคยรู้จักกันเลย"